آیتالله مظفری، نماینده ولیفقیه در استان و امام جمعه قزوین ضمن حضور در مسجد خواجه شهداء خیابان منتظری و اقامه نماز جماعت مغرب و عشاء، در جمع نمازگزاران این مسجد سخنرانی کرد.
آیتالله حسین مظفری در جمع نمازگزاران مسجد خواجه شهداء اظهار کرد: از قرآن استفاده میشود که یکی از ویژگیهای اولیاء الهی این بوده که اگر در زندگی دچار خطا و لغزش میشدند و بعد متوجه خطای خود میشدند، سریع به خود آمده و به اشتباه خود اعتراف کرده و تلاش میکردند آن را جبران کنند، یعنی اینطور نبود که بر اشتباه خود پافشاری و لجبازی کنند.
وی ادامه داد: کدام یک از ما میتواند ادعا کند که در زندگی دچار خطا و اشتباه نشده باشد؟ هیچ یک از ما معصوم نیستیم و خطاهای کم یا زیادی برای ما پیش میآید، اما این مهم است که وقتی متوجه خطای خود شدیم، در صدد توجیه نباشیم و به فکر جبران آن لغزش باشیم.
امام جمعه قزوین عنوان کرد: رعایت این نکته قرآنی میتواند به رشد ما در امور فردی، استحکام بیشتر خانوادهها و انس و الفت افراد در اجتماع کمک کند.
نماینده ولیفقیه در استان قزوین بیان کرد: رعایت این نکات در خانواده نیز مفید است، گاهی بین زن و شوهر بگو مگو پیش میآید و هیچکدام حاضر نیستند بپذیرند در مورد فلان مسئله اشتباه کردهاند، خانم به همسرش میگوید تقصیر شماست، آقا هم متقابلا به همسرش میگوید شما مقصر هستید.
وی خاطرنشان کرد: در اجتماع نیز اینگونه است، گاهی مسئولین مختلف بر سر موضوعی دائم تقصیرات را بر گردن یکدیگر میاندازند، کمتر پیش میآید افرادی که اشتباه خود را بر عهده بگیرند و خودشان را محاکمه کنند و بگوید مردم من در مورد فلان مسئله اشتباه کردم و معذرت میخواهم، البته این معذرتخواهیها گاهی در گوشه و کنار دیده میشود، اما معمولا خیلی به معذرتخواهی و گردن گرفتن اشتباهات عادت نداریم.
آیتالله مظفری تأکید کرد: یک نمونه قرآنی از این مسئله، حضرت آدم و حوا هستند، خدا وقتی این دو بزرگوار را آفرید، آنان را در بهشت قرار داد و فرمود از همه میوههای این بهشت بخورید، سپس به درخت خاصی اشاره کرد و فرمود به این درخت نزدیک نشوید، این شجره ممنوعه است.
نماینده مردم استان قزوین در مجلس خبرگان رهبری تصریح کرد: ابلیس که دشمن قسم خورده ما انسانهاست، سراغ اینها رفت و وسوسهشان کرد و حضرت آدم و حوا به سراغ همان شجره ممنوعه رفتند و از میوه آن خوردند، وقتی این اتفاق رخ داد، خدا به آنان فرمود از بهشت بیرون بروید و آنان به زمین هبوط کردند.
وی یادآور شد: قرآن این مسئله را اینطور در آیه 23 سوره اعراف نقل کرده که «قَالَا رَبَّنَا ظَلَمْنَا أَنْفُسَنَا وَإِنْ لَمْ تَغْفِرْ لَنَا وَتَرْحَمْنَا لَنَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِينَ»، یعنی (گفتند پروردگارا ما بر خويشتن ستم كرديم و اگر بر ما نبخشايى و به ما رحم نكنى مسلما از زيانكاران خواهيم بود).
امام جمعه قزوین اظهار کرد: در این آیه آمده است آدم و هوا گفتند خدایا ما بر خودمان ستم کردیم، اگر مغفرت تو شامل حال ما نشود، ما زیاندیده خواهیم بود؛ یعنی در ابتدا به اشتباه خود اعتراف کردند و ثانیا از خدا کمک خواستند.
وی بیان کرد: نمونه دوم قرآنی حضرت یونس (ع) است، خدای متعال در آیه 87 سوره انبیاء میفرماید «وَذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغَاضِبًا فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَيْهِ فَنَادَى فِي الظُّلُمَاتِ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحَانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ»، یعنی (و ذوالنون را ياد كن آنگاه كه خشمگين رفت و پنداشت كه ما هرگز بر او قدرتى نداريم تا در دل تاريكيها ندا درداد كه معبودى جز تو نيست منزهى تو راستى كه من از ستمكاران بودم).
آیتالله مظفری خاطرنشان کرد: خدای متعال میفرماید یونس مدتها تبلیغ کرد و کسی حرف او را گوش نکرد، وحی فرا رسید که قومت قرار است عذاب شوند، یونس هم پیش از اینکه از جانب خدا دستور برسد قوم خویش را رها کرد و سفر در پیش گرفت، یک سفر دریایی برای او پیش آمد، سوار بر یک کشتی شد، وقتی کشتی روی آب بود، یک نهنگ به سراغ کشتی آمد، نزدیک بود که کشتی آنان را واژگون کند و همه غرق شوند.
نماینده مردم استان قزوین در مجلس خبرگان رهبری تأکید کرد: مسافران کشتی تصمیم گرفتند یکی از مسافران را بر دریا بیندازند تا غذای این نهنگ شود و این حیوان دست از بقیه بکشد، قرعهکشی کردند و قرعه به خواست خدا به نام یونس (ع) افتاد، بنابراین یونس (ع) را به آب انداختند تا غذای نهنگ شود.
وی تصریح کرد: نهنگ یونس (ع) را بلعید و رفت، یونس (ع) زیر آب در شکم نهنگ در تاریکی محض قرار گرفته بود، او ناگهان به خودش آمد که چرا این اتفاق برایش افتاده است، در آن ظلمتها و تاریکیها گفت خدایا این من بودم که اشتباه کردم، به تو اعتراضی ندارم، یعنی به اشتباه خود اعتراف کرد و از خدا کمک خواست.
امام جمعه قزوین یادآور شد: خدا بلافاصله دست یونس (ع) را گرفت و درخواست کمک او را اجابت کرد، خداوند در آیه 88 سوره انبیاء میفرماید «فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَنَجَّيْنَاهُ مِنَ الْغَمِّ وَكَذَلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ»، یعنی (پس دعاى او را برآورده كرديم و او را از اندوه رهانيديم و مؤمنان را نيز چنين نجات مى دهيم).
نماینده ولیفقیه در استان قزوین اظهار کرد: خداوند در این آیه میفرماید این یک سنت و سیره الهی است که اگر مؤمنین میخواهند از غمهای روزگار نجات پیدا کنند، باید یونسوار به اشتباه خود اعتراف کنند تا ما به آنان کمک کنیم.
وی عنوان کرد: جناب مولوی در این خصوص میگوید «گفت پیغمبر که معراج مرا/ نیست بر معراج یونس اجتبا/ آن من بر چرخ و آن او نشیب/ زانکه قرب حق برون است از حسیب»، یعنی در قعر آب فرو رفتن یونس در حقیقت مانند یک معراج برای او بود، او به ظاهر پایین رفت اما در حقیقت رشد کرد.
آیتالله مظفری بیان کرد: ابلیس هم با آدم و حوا از بهشت بیرون رانده شد، اما او سر به لجبازی گذاشت و گفت خدایا حال که این بلا را بر سر من آوردی، من هم به سراغ گمراه کردن بنیآدم میروم، یعنی نعوذ باالله تقصیر را بر گردن خدا انداخت.
نماینده مردم استان قزوین در مجلس خبرگان رهبری خاطرنشان کرد: خدا هم به او گفت برو هر کاری میخواهی بکن، اما بدان که جهنم را از تو و پیروانت پر خواهم کرد، نتیجه لجبازی چیزی جز این نیست.
وی تأکید کرد: انشاءالله بتوانیم این نکته قرآنی را آویزه گوش خود کرده و در زندگیمان به کار بگیریم.