آیت‌الله مظفری، نماینده ولی‌فقیه در استان و امام جمعه قزوین ضمن حضور در مسجد طفلان مسلم خیابان راه‌آهن و اقامه نماز جماعت مغرب و عشاء، در جمع نمازگزاران این مسجد سخنرانی کرد.
آیت‌الله حسین مظفری در جمع نمازگزاران مسجد طفلان مسلم اظهار کرد: یکی از دغدغه‌های جدی هر مؤمن مسئله عاقبت‌بخیری است، حاج‌آقا قرائتی (حفظه‌الله) می‌فرمودند من یک روز در حرم مطهر امام رضا (ع) در سه گوشه متفاوت صحن خدمت سه عالم ربانی رسیدم و از هر سه یک سؤال پرسیدم و آن هم اینکه اگر شما یک دعای مستجاب شخصی داشته باشید، این دعا را صرف چه چیزی می‌کنید و از خدا چه می‌خواهید؟
وی ادامه داد: هر سه این بزرگواران بدون اطلاع از پاسخ دیگری، یک پاسخ مشترک داده و گفتند ما دعا می‌کنیم خدا عاقبتمان را به خیر کند، چیزی مهم‌تر ازعاقبت‌بخیری نیست.
امام جمعه قزوین عنوان کرد: اگر انسان عمری در راه طاعت و بندگی خدا باشد، اما سرانجام کار او به خیر نباشد و ایمان خود را در پایان عمر از دست بدهد، تمامی اعمالی که در مدت عمرش انجام داده، نابود خواهد شد؛ این شقاوت بزرگی است.
نماینده ولی‌فقیه در استان قزوین بیان کرد: وجود نازنین امام صادق (ع) از پدر بزرگوار خود و ایشان نیز از پدر خود و همین‌طور تا امیرالمؤمنین (ع) روایت کرده‌اند می‌دانید حقیقت سعادت چیست؟ اینکه پایان کار انسان ختم به خیر و سعادت شده و عاقبت‌بخیر شود.
وی خاطرنشان کرد: حضرت در ادامه فرمودند می‌دانید بدبختی واقعی چیست؟ اینکه پایان کار انسان ختم به بدبختی شود و انسان ایمانش را در پایان عمر از دست بدهد و در حال انجام گناه و معصیت از دنیا برود؛ این بدبختی واقعی است.
آیت‌الله مظفری تأکید کرد: از صدر اسلام تا زمان ما کم نبوده‌اند کسانی که دچار این بدبختی شده‌اند، همه ما کسانی را سراغ داریم که تا مدتی در مسیر درست بوده‌اند اما از یک زمانی به بعد راهشان کج شده و عاقبت خوبی پیدا نکرده‌اند.
نماینده مردم استان قزوین در مجلس خبرگان رهبری تصریح کرد: این سؤال برای انسان پیش می‌آید که چرا این‌طور می‌شود؟ آیا این عاقبت‌بخیر شدن اتفاقی و تصادفی است؟ از امام صادق (ع) پرسیدند چه چیزی ایمان را در قلب مؤمن تثبیت می‌کند؟
وی یادآور شد: خدای متعال در قرآن کریم می‌فرماید ایمان‌ها ۲ دسته هستند، ایمان مستقر و ایمان مستودع، ایمان برخی‌ها خوب تثبیت شده و دیگر از دلشان خارج نمی‌شود، این ایمان مستقر است، گروه دیگری هم ایمانشان مستودع است، یعنی امانتی است و چند صباح ایمان دارند و بعد از آن‌ها پس گرفته می‌شود.
امام جمعه قزوین اظهار کرد: سؤال‌کننده از امام صادق (ع) پرسید چه چیزی باعث می‌شود ایمان ما مستقر شود و خیالمان از بابت عاقبت‌بخیری راحت شود؟ حضرت فرمود مراقب باشید با احکام الهی مخالفت نکنید، اهل تقوا باشید، به سراغ معصیت نروید، اگر گناه به سراغ شما آمد از آن رو برگردانید، جرأت و جسارت گناه به خودتان ندهید، نگویید این گناه کوچک است، طبق روایات از جمله گناهانی که بخشیده نمی‌شود گناهان به ظاهر کوچکی است که انسان انجام می‌دهد و آن‌ها را کوچک می‌شمارد، این گناهان خطرناک‌تر است.
نماینده ولی‌فقیه در استان قزوین عنوان کرد: حاج‌آقا قرائتی می‌فرمود یک وقت ممکن است کسی سنگ بزرگی را به سمت شخص دیگری پرتاب کند و به او آسیب برساند، اما بعد پشیمان شده و از فرد مقابل عذرخواهی کند، ممکن است این فرد بخشیده شود، اما اگر کسی یک سنگریزه بردارد و به صورت کسی بزند، آسیبی هم به آن فرد وارد نشود، اما فرد ضارب از عمل خود پشیمان نشود و بگوید اتفاق خاصی نیفتاد، این فرد هرگز بخشیده نمی‌شود، چون آثار پشیمانی در او دیده نمی‌شود.
وی بیان کرد: یک وقت انسان گناه به ظاهر کوچکی انجام می‌دهد و در دلش می‌گوید اینکه چیزی نبود، خدا چنین گناهی را نمی‌بخشد، لذا فرموده‌یاند به کوچکی گناه نگاه نکنید، به عظمت کسی نگاه کند که معصیتش را کرده‌اید، هیچ گناهی در برابر عظمت خدا کوچک نیست.
آیت‌الله مظفری خاطرنشان کرد: در ادامه سؤال‌کننده از امام صادق (ع) پرسید چه چیزی ایمان را از دل انسان خارج می‌کند؟ حضرت فرمود حرص و طمع نسبت به دنیا ایمان را از دل انسان می‌گیرد، اینکه انسان دائما به‌دنبال این باشد که از هر راهی پول و اموالش بیشتر شود، به هر قیمتی به منصب بالاتری برسد، دائم به‌دنبال شهرت و محبوبیت و مسائل دنیوی باشد، اگر این‌ها هدف انسان باشد، این حالات کم‌کم ایمان انسان را می‌گیرد و باعث می‌شود انسان تقوا را به این امید که ثروت، قدرت و محبوبیتش بیشتر شود، زیر پا بگذارد.
نماینده مردم استان قزوین در مجلس خبرگان رهبری تأکید کرد: لذا فرموده‌اند اگر می‌خواهید ایمانتان مستقر باشد سعی کنید تا جایی که می‌توانید گناه نکنید و حالت تقوا و ورع را در خودتان تقویت کنید و خودتان را از حرص و طمع نسبت به دنیا دور کنید.
وی تصریح کرد: ان‌شاءالله خدای متعال توفیق تقوا، ورع و عاقبت‌بخیری به همه ما عنایت بفرماید.
